کارگردان «زخم کاری» راهی فجر ۴۰ میشود/«مرد بازنده» محمد حسین مهدویان کیست؟
تاریخ انتشار: ۷ آذر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۷۹۰۶۵۶
مهدویان از جمله کارگردانان جوان سینمای ایران است که طی چند سال گذاشته ثابت کرده است ژانرهای سینمایی برایش مرز تعیین نمیکنند و او میتواند با ورود به هر ژانری از دفاع مقدس و جاسوسی گرفته تا طنز خوش بدرخشد.
خبرگزاری میزان - «محمدحسین مهدویان» طی سالهای گذشته با آثار مختلفی راهی ادوار مختلف جشنواره فیلم فجر شده است، اولین حضور وی با «ایستاده در غبار» به نوعی گام بزرگی برای این کارگردان جوان محسوب می شد، گامی که پس از آن با اولین نسخه از فیلم سینمایی «ماجرای نیمروز» تثبیت شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی در این سالها خودش را در نوعی از سینمای مستند روایی جا انداخته است، آثاری همچون «ماجرای نیمروز»، «ایستاده در غبار»، «لاتاری»، «درخت گردو» نشان دادند که مهدویان همیشه به تاریخ معاصر و از سویی تاریخ دفاع مقدس ارادت ویژه ای دارد.«ایستاده در غبار»، «ماجرای نیمروز»، «لاتاری» و «ماجرای نیمروز؛ رد خون» نام مهدویان را در سینمای ایران پر آوازه کردند و به واسطه آنها مهدویان توانست هم فروش در گیشه را تجربه و هم طیف جدیدی از مخاطبان را با شیوه جدید فیلمسازیاش همراه کند.
بیشتر بخوانید: برای مشاهده آخرین اخبار از سینمای ایران اینجا کلیک کنیدمحمد حسین مهدویان بعد از فیلم سینمایی «ماجرای نیمروز؛ رد خون» اعلام کرد که دیگر قصد ندارد تا سالها فیلم سیاسی بسازد. وی بارها خط قرمزش را مخاطبان عنوان کرده و گفته تنها چیزی که میتواند روند فیلمسازی او را تغییر دهد نظر مخاطبان است. همین باعث میشود تا بارها فیلمهای خود را با مخاطبان ببیند و خود را ارزیابی کند. در طول ساخت فیلم هم مدام خود را به جای آنها بگذارد و متوجه شود اشکال کارش کجا است.
در این میان به جز فیلم «لاتاری» که با نقد منفی منتقدان و اهالی رسانه روبرو شد اما سایر آثار وی در جشنواره فیلم فجر و همچنین گیشه به موفقیت های بزرگی رسیدند تا هر روز انتظارها از کارگردان جوان اما صاحب سبک سینما بالا برود.
«درخت گردو» پنجمین اثر محمد حسین مهدویان روایت بخشی از تاریخ تلخ و سیاه و کمتر شنیده شده معاصر است که اولین بار در جشنواره سی و هشتم فیلم فجر به نمایش درآمد و با صف طولانی اهالی رسانه و منتقدان پیش از اکران همراه بود. پس از پایان فیلم سینمایی «درخت گردو»، تماشاگران برای دقایقی به صورت ممتد مهدویان را تشویق کردند که این اتفاق از معدود اتفاقاتی است که برای یک فیلم در جشنواره فیلم فجر رخ میدهد.
جشنواره فیلم فجر در دوره سی و نهم با اما و اگرهای فراوانی برگزار شد، مهدویان هم با وجود شیوع بیماری کرونا دست از کار نکشید و برای فجر سی و نهم فیلم سینمایی «شیشلیک» را راهی مهمترین رویداد سینمایی کشور کرد.
وی از جمله کارگردانان جوان سینمای ایران است که طی چند سال گذاشته ثابت کرده است ژانرهای سینمایی برایش مرز تعیین نمیکنند و او میتواند با ورود به هر ژانری از دفاع مقدس و جاسوسی گرفته تا طنز خوش بدرخشد.
مهدویان چندی پیش تصمیم به ساخت اثری برای شبکه نمایش خانگی کرد بلکه در این فضا نیز با یک زخم کاری خودی نشان دهد، «زحم کاری» عنوان اثر جدید محمد حسین مهدویان که جواد عزتی این بار هم در قابل شخصیتی متفاوت در آثار مهدویان ظاهر شد و توانست در طول مدت پخش خود نظر بسیاری از مخاطبان را به خود جلب کند و در جذب مخاطب شبکه نمایش خانگی رکورد بزند.
حالا مهدویان پس از موفقیت خود در شبکه نمایش خانگی ظاهرا تصمیم گرفته بار دیگر به پرده نقرهای باز گردد در انتشار آخرین خبرها مهدویان این روزها منتظر پروانه ساخت برای جدیدترین اثر خود با نام «بازنده» بود تا اینکه روز گذشته خبری از سوی شورای پروانه ساخت مبنی بر موافقت با ساخت سه فیلمنامه منتشر شد که در میان اسامی اعلام شده نام محمد حسین مهدویان برای فیلم سینمایی «مرد بازنده» یک خبر جدید و مهم را برای سینمای ایران را رقم زد چراکه مهدویان پس از آخرین فیلم خود و مواجهه با شیوع کرونا در جهان و تعطیلی مداوم سینماها به شبکه نمایش خانگی روی آورد اما حالا تصمیم دارد بار دیگر با فیلمی جدید خود را به جشنواره چهلم ففیلم فجر برساند.
تا این لحظه هنوز هیچ خبری از عوامل، مضمون و ژانر همچنین بازیگران «مرد بازنده» محمد حسین مهدویان رسانهای نشده و هنوز مشخص نیست چه بازیگرانی قرار است در اثر جدید کارگردان جوان سینمای ایران هنرنمایی کنند و بدون شک علاقمندان به آثار مهدویان منتظر خبرهای جدید از اثر جدید وی هستند.
انتهای پیام/
برچسب ها: اخبار سینما سینمای ایرانمنبع: خبرگزاری میزان
کلیدواژه: اینجا اخبار سینما سینمای ایران محمد حسین مهدویان جشنواره فیلم فجر شبکه نمایش خانگی ماجرای نیمروز سینمای ایران فیلم سینمایی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۷۹۰۶۵۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نوه دختر امام خمینی در خارج از کشور مشغول چه کاری است؟
خانم معصومه حائری یزدی همسر آیتالله سید مصطفی خمینی و دختر آیتالله شیخ مرتضی حایری یزدی صبح روز ششم اردیبهشت ۱۴۰۳ خورشیدی در تهران درگذشت.
آن طور که عصر ایران روایت کرده است؛ وی مادر سید حسین و مریم خمینی بود. حجتالاسلام سید حسین خمینی از اوایل دهه ۶۰ عملا از عرصه های رسمی و رسانهای کنار است و خواهر او (نوه امام خمینی) هم در خارج از کشور زندگی میکند و به طبابت و کارهای علمی اشتغال دارد و خانواده برای دفن مادر منتظر بازگشت اوست. (دو فرزند دیگر در کودکی درگذشته بودند).
از نکات شگفتآور زندگی خانم حایری این که به رغم آن که عروس ارشد امام خمینی و منتسب به یک خاندان بزرگ و مشهور روحانی دیگر هم بود زندگی بسیار عادی و گاه توام با سختی و رنج داشته است.
او شیفته سید مصطفی خمینی بود و خاطرات هجران او را با اشک بیان میکرد و همچون اعضای خانواده امام که آقا مصطفی را «داداش» خطاب میکردند او هم عادت کرده بود همسرش را این گونه خطاب و حتی بعد از فقدان چنین یاد کند.
با این که عروس ارشد امام اهل مصاحبه با رسانهها نبود اما برای اولین بار اول آبان ۱۴۰۰ و به مناسبت چهلوچهارمین سالگرد درگذشت مشکوک سید مصطفی خمینی گفتوگویی با او منتشر شد که بسیار مورد توجه قرار گرفت خصوصا جاهایی که حکایت از نگاه امروزین آقا مصطفی خمینی داشت و تصویر متفاوتی از فرزند فقید امام ترسیم میکرد.
درباره فرزندان چنین گفته بود: «خدا چهار فرزند به من داد که دو تا از آنها از دنیا رفتند و الان تنها حسین و مریم برای من باقی ماندهاند. هر دو دختر بودند و یکی در ایران و یکی در نجف از دنیا رفت. اولی چند روز بعد از به دنیا آمدن از دنیا رفت و علتش هم این که اوضاع ما در آن ایام به خاطر مسائل انقلاب خیلی ناجور و نامناسب و دگرگون بود و در همان ایامی که تازه این دختر به دنیا آمده بود، نیروهای دولتی وارد منزل ما شدند و هول و هراس ایجاد کردند و حال خود من خیلی بد و خراب بود و شاید این بچه بر اثر همان مسائل مُرد و از دنیا رفت.
دومی هم بلافاصله بعد از تولد و بر اثر یک بیماری کشنده از دست رفت؛ البته برخی به من میگفتند که این فرزندم، پسر بوده ...»